Gon!
Admin
Numri i postimeve : 666
Pikët : 2267
Reputation : 85
Join date : 16/02/2012
Mosha : 37
 |  Titulli: Legjenda fshatarit Vuzu,qe u be mbret  Tue Feb 28, 2012 3:12 am | |
|
Legjenda fshatarit Vuzu,qe u be mbret
Madungu-Buçu ishte një fshat i famshëm afrikan për kuajt e vet. Të gjithë ishin kuaj rrace dhe të mirë-trajnuar. Mbreti i fshatit kishte një kal bardhosh që e donte shumë dhe e thërriste Zeres. Një ditë për të treguar se sa shumë e donte, ftoi të gjithë banorët e fshatit dhe u tha:
- “Popull i Madungu-Buçut, dëgjomëni! Jam mbreti juaj dhe Zeres është kali im i dashur. Dua pra që të gjithë ju ta doni njëlloj si unë, dhe mjerë ai që një ditë do të më japi lajmin e ngordhjes së tij”.
Pas kësaj deklarate monarku i plotfuqishëm shpërndau popullin e mbledhur, u kthye në pallat, ndërsa Zeresin e çuan në stallën e vet.
Por pak më vonë ndodhi diçka e tmerrshme. Një gjarpër kafshoi kalin duke e lënduar për vdekje. Cili do të merrte përsipër vendimin e vështirë që të shkonte e t’i thoshte lajmin e hidhur mbretit? Askush nuk guxonte! Vetëm Vuzu, një ndër të mençurit e fisit, i cili ishte orator i jashtëzakonshëm, mori guximin që t’i fliste. Kërkoi taki me mbretin, dhe kërkesa e tij u bë e pranueshme. Sapo mbërriti pranë mbretit deklaroi:
- “Mbreti im, jeni monarku më i dashur dhe i respektuar, sepse jeni më i forti dhe më i zgjuari. Falë jush dhe dashurisë tuaj për kuajt, fshati ynë është i pasur dhe i lumtur”.
Mbreti u përgjigj:
- “Vuzu, gëzohem sa herë që më viziton, sepse gjithmonë më thua gjëra të zgjuara”.
- “Mbreti im” vazhdoi Vuzu. Ekziston një detaj të cilin dua ta theksoj. Ka të bëjë me kalin tuaj. Do doja mendimin tuaj për diçka që më tërhoqi vëmendjen. E pashë sot në një pozicion shumë të çuditshëm”.
- “Ç’pozicion të çuditshëm?” pyeti me kureshtje mbreti.
- “E pashë të shtrirë mbi bar, me sy hapur drejtuar qiellit. Ishte më i enjtur se herët e tjera dhe era që binte mblidhte miza”.
Mbreti u mendua pak dhe tha:
- “Vuzu, me aq sa kuptoj, kali im i shtrenjtë ka ngordhur?”.
- “Ju e bëtë diagnozën”.
Mbreti ra dakord me Vuzun dhe kështu në vend që ta ndëshkonte ashpërsisht, e bëri zv. Mbret. Qysh nga ajo ditë, i gjithë fshati mësoi mësimin e vet dhe nuk merr më risqe të cilat mund të lëndojnë. Përkundrazi, çdo njeri tregohet i kujdesshëm në të shprehur, aq më shumë kur do të thotë diçka të dhimbshme. | |
|
